FIZJOTERAPIA UROLOGICZNA I UROGINEKOLOGICZNA

Pęcherz nadreaktywny to przede wszystkim znaczne obniżenie komfortu życia. To częstrze niż zwykle odczuwanie potrzeby oddania moczu. Staje się ona przymusem, często nawet bolesnym.

Osoby dotknięte tym schorzeniem zmuszone są coraz częściej korzystać z toalety, mimo że ich pęcherz moczowy nie jest pełny. Towarzyszy im często obawa przed niekontrolowanym wypływem moczu oraz gubienie moczu z parcia naglącego. Jest to najczęściej spowodowane nieprawidłową pracą pęcherza.

Często Pacjenci z nietrzymaniem moczu z pęcherza nadreaktywnego mają słabe dno miednicy. Problem pęcherza nadreaktywnego można więc rozwiązać lub zmniejszyć poprzez uzyskanie dobrego napięcia mięśni dna miednicy.

TERAPIA:

• Szczegółowy wywiad
• Nauka prowadzenia dokładnego dzienniczka mikcji
• Badanie wydolności mięśni dna miednicy
• Nauka prawidłowej postawy przy mikcji i defekacji
• Indywidualny trening dna miednicy
• Nauka prawidłowego napinania i rozluźniania mięśni dna miednicy
• Program autoterapii
• Nauka pracy z oddechem

Prawidłowo funkcjonujący system mięśniowy dna miednicy odpowiada m.in. za prawidłowe gromadzenie i utrzymanie gazów i stolca oraz utrzymanie moczu.

Nietrzymanie moczu, według najprostszej definicji, to niekontrolowany wyciek moczu, niezależny od przyczyny (wysiłkowe, naglące, mieszane). Dodatkowym problemem jest fakt, iż mniej niż połowa kobiet zgłasza się z tym problem do lekarza.

Przyczyną dysfunkcji mechanizmów nietrzymania stolca są urazy okołoporodowe, a także urazy pooperacyjne w okolicy odbytu, rozciągnięcie zwieraczy odbytu (stosunki analne, umieszczanie dużych przedmiotów w odbycie), menopauza, uprawianie sportów wytrzymałościowych (biegi - maratony) oraz ciężarowych.

TERAPIA:

• zczegółowy wywiad
• adanie wydolności mięśni dna miednicy
• auka prawidłowej postawy przy mikcji i defekacji
• ndywidualny trening dna miednicy
• auka prawidłowego napinania i rozluźniania mięśni dna miednicy
• auka pracy z oddechem

W celu zapobiegania powikłaniom pooperacyjnym i przyspieszenia powrotu Pacjentki do sprawności sprzed zabiegu, jak również podniesienia komfortu chorej w okresie rekonwalescencji, warto zastosować rehabilitację.

Jej głównym celem jest przede wszystkim zapobieganie powikłaniom po zabiegu, przyspieszenie gojenia się rany, wchłaniania płynu wysiękowego i przywrócenie sprawności Pacjenta sprzed zabiegu. Zabiegi fizjoterapeutyczne powodują poprawę przepływu płynów ustrojowych, przekrwienia, uelastycznienia blizn i zmian łącznotkankowych.

TERAPIA:

• Mobilizacja blizn i zrostów w obrębie miednicy
• Nauka pracy z oddechem
• Ćwiczenia rozciągające
• Kontrola napięcia spoczynkowego i pracy mięśni dna miednicy

Zaburzenia menstruacyjne lub ich brak, może być spowodowany ułożeniem miednicy (najczęściej w silnym przodopochyleniu), które wpływa na napięcie struktur w obrębie miednicy mniejszej. Częstym powodem są też nieprawidłowe (podwyższone) napięcia mięśni dna miednicy, zrosty / blizny w obrębie miednicy mniejszej, dysfunkcje w obrębie kości krzyżowej, guzicznej i stawów krzyżowo-biodrowych.

Terapia koncentruje się na zrównoważeniu pozycji miednicy, pośrednio również macicy, uwolnieniu kości krzyżowej, poprawie drenażu limfatycznego miednicy.

TERAPIA:

• Nauka prawidłowego oddechu
• Praca z przeponą
• Techniki osteopatyczne na macicy, jajowodach, pęcherzu
• Opracowanie punktów spustowych per vaginam
• Praca na kości krzyżowej i stawach krzyżowo-biodrowych
• Ćwiczenia rozluźniające
• Trening mięśni dna miednicy

Bolesne miesiączkowanie jest problemem coraz większej liczby kobiet (nawet 25% młodych kobiet). Często jest to ból tak silny, że uniemożliwia normalne funkcjonowanie, jakiekolwiek aktywności fizyczne. Ból okołomiesiączkowy dzielimy na dwa typy – kurczowy i zastoinowy. Z oboma typami można pracować wykorzystując manualne techniki przeciwbólowe.

TERAPIA:

• Manualne techniki przeciwbólowe
• Nauka autoterapii
• Praca z oddechem
• Rozluźnianie przepony
• Ćwiczenia rozciągające
• Kontrola napięcia spoczynkowego i pracy mięśni dna miednicy

Czy warto skorzystać z pomocy fizjoterapeuty w leczeniu niepłodności? W wielu przypadkach jest to wręcz zalecane. To jeden ze sposobów na powrót do zdrowia oraz wsparcie leczenia niepłodności metodami zapłodnienia pozaustrojowego.

Niepłodność to zaburzenie, z którym wiąże się wiele trudnych przeżyć. Starająca się o dziecko kobieta poddawana jest dużej presji. Jej mięśnie są napięte pod wpływem stresu, a to blokuje przeponę. Zablokowana przepona to mniej tlenu w całym organizmie i jego gorsze funkcjonowanie. Dlatego zaczynamy od nauki prawidłowego oddychania.

Kluczową rolę w leczeniu niepłodności odgrywa również fizjoterapia dna miednicy. Przywracanie prawidłowego napięcia mięśniom – rozluźnianie w przypadku wzmożonego napięcia i wzmacnianie – osłabionego. Techniki osteopatyczne stosowane na kości krzyżowej, więzadłach krzyżowo-biodrozych, na punktach spustowych, macicy, pęcherzu i pochwie rozluźniają tkanki, niwelują ewentualne zrosty i neutralizują napięcia, wspomagając układ rodny do zajścia w ciążę.

Fizjoterapia wspomagająca płodność polecana jest też osobom, które chcą poprawić jakość swojego życia seksualnego i pogłębić świadomość własnego ciała.

TERAPIA:

• Nauka prawidłowego oddechu
• Praca z przeponą
• Techniki osteopatyczne na macicy, jajowodach, pęcherzu
• Opracowanie punktów spustowych per vaginam
• Praca na kości krzyżowej i stawach krzyżowo-biodrowych
• Ćwiczenia rozluźniające
• Trening mięśni dna miednicy

Endometriozą nazywane jest występowanie błony śluzowej macicy poza jej jamą. Najczęściej dotyka kobiety między 30 a 40 rokiem życia. Niestety jak do tej pory jej przyczyny oparte są tylko na hipotezach. Według niektórych badań aż w 80% przypadków endometrioza powoduje bolesne miesiączkowanie, i aż w 25-50% problemy z zajściem w ciążę.

Endometriozę leczy się wyłącznie farmakologicznie i / lub chirurgicznie, leczenie można wspomagać odpowiednią dietą, profilaktyką, a jakość życia można poprawić odpowiednimi technikami manualnymi i ćwiczeniami.

TERAPIA:

• Manualne techniki przeciwbólowe
• Terapia rozluźniająca na punktach spustowych per vaginam
• Nauka autoterapii
• Terapia manualna
• Sucha igłoterapia
• Mobilizacja blizn i zrostów w obrębie miednicy
• Techniki osteopatyczne na stawy krzyżowo-biodrowe
• Zestawy ćwiczeń przeciwbólowych
• Nauka pracy z oddechem
• Ćwiczenia rozciągające

Kobiety cierpiące z powodu bólów w obrębie miednicy, mięśniaków czy torbieli, często zwijają się z bólu, czyli spinają całe ciało np. w pozycji embrionalnej. Przy takim ułożeniu ciała mięśnie dna miednicy, mięśnie brzucha oraz bioder przykurczają się.

Innym powodem występujących bólów są blizny czy zrosty, np. po zabiegach ginekologicznych. Blizny te ciągną mięśnie, które z kolei pociągają za stawy, powodując niesymetryczne ustawienie narządów i postawy. Powstające po operacjach zrosty mogą powodować ból podczas współżycia, mikcji czy defekacji, bo w trakcie tych czynności dochodzi do ich rozciągania. Poza zmianami w układach stawowo-mięśniowych, dolegliwości bólowe mogą wywoływać zmiany w prawidłowych wzorcach ruchowych i elastyczności tkanek.

Wówczas bardzo istotne jest, aby te poprzykurczane mięśnie oraz powięzi (błony otaczające każdy mięsień), rozciągać, dając tym samym swobodny ślizg tkanek między sobą oraz nerwów między włóknami mięśni.

Aby zmniejszyć dolegliwości bólowe, możemy zastosować też szereg ćwiczeń, a także terapię manualną i masaż w celu polepszenia jakości życia.

Skupiamy się również na przywróceniu prawidłowego toru oddechowego i prawidłowej postawy ciała.

TERAPIA:

• Manualne techniki przeciwbólowe
• Terapia rozluźniająca na punktach spustowych per vaginam
• Nauka autoterapii
• Terapia manualna
• Sucha igłoterapia
• Mobilizacja blizn i zrostów w obrębie miednicy
• Techniki osteopatyczne na stawy krzyżowo-biodrowe
• Zestawy ćwiczeń przeciwbólowych
• Nauka pracy z oddechem
• Ćwiczenia rozciągające

Zespoły bólowe miednicy mniejszej charakteryzują się bólem poniżej linii pępka utrzymującym się powyżej sześciu miesięcy. Występują częściej u kobiet niż u mężczyzn. Postępowanie fizjoterapeutyczne w zespołach bólowych miednicy rozpoczyna się od diagnostyki funkcjonalnej. Umożliwia ona ocenę mięśni dna miednicy, uwzględniając ich napięcie, możliwość skurczu i relaksacji.

Wykazano, iż kobiety z dolegliwościami bólowymi w obrębie miednicy charakteryzują się podwyższonym napięciem mięśni dna miednicy. Przejawia się ono ich patologiczną aktywacją, która utrudnia rozluźnienie struktur mięśniowych, wpływa na zmniejszenie siły skurczu oraz wytrzymałości, a także cechuje się brakiem kontroli nad wykonywanym skurczem. Istotnym elementem diagnostyki funkcjonalnej jest topografia punktów spustowych w obrębie mięśni dna miednicy, jak również w obrębie mięśni obwodowych, mięśni obręczy miednicznej, mięśni kończyn dolnych, mięśni tułowia. Diagnostyka funkcjonalna obejmuje wywiad, badanie przedmiotowe, badanie per vaginum i/lub badanie per rectum.

Terapia manualna w procesie leczenia zespołów bólowych dna miednicy ma na celu rozluźnienie mięśni, uwolnienie napięć i punktów spustowych, polepszenie krążenia krwi oraz polepszenie mobilności i równowagi posturalnej.

TERAPIA:

• terapia punktów spustowych
• masaż tkanek głębokich
• masaż rozluźniający
• terapia na powięzi
• nauka autoterapii
• sucha igłoterapia
• bańki próżniowe
• techniki osteopatyczne na kości krzyżowej